Menu świąteczne i jeden z deserów

Witam wszystkich, którzy tak jak ja siedli do komputera między pieczeniem ciast a myciem podłogi w kuchni:) Zdecydowanie zaszalałam w tym roku z wypiekami i jestem wykończona, a tu jeszcze prezenty dopakować no i posprzątać po tym wszystkim... nie chce mi się. Nic.

Jeżeli chodzi o menu wigilijne, to nic specjalnego nie robię, bo większość potraw jest i tak wegańska albo może zostać zrobiona przy okazji innych, np pierogi. I tak plan przedstawia się następująco:

- barszcz z uszkami
- pierogi z kapustą i grzybami
- pierogi ruskie z tofu
- sos grzybowy do pierogów
- sznycel Polsoi w roli karpia :D (mam, nadzieję, Polsojo, że dobry i że nie zepsujecie mi świąt!)
- sos cebulowo- grzybowy do sznycla
- groch z kapustą
- kapusta z grzybami
- paszteciki z kapustą i grzybami
- kompot z suszonych owoców
- kluski z makiem

Strasznie dużo rzeczy, jak na "nie robię nic specjalnego" :) Miałam jeszcze upiec chleb, przy okazji dzisiejszego piekarnikowego tornado, ale mój wewnętrzny głos stwierdził, że chyba o#$^piałam i po chwili namysłu przyznałam mu rację. Na powyższe nie podaję przepisów, bo w większości są to potrawy bardzo klasyczne a jeżeli nawet nie, to mamy je już w kolekcji - przypominam, że całość zostanie wydana jako darmowy e-book zdatny do wydrukowania w razie potrzeby, dzięki uprzejmości Stowarzyszenia Empatia. Podzielę się za to ciastami.

Pierniki, odkąd pieczemy je w wersji wegańskiej, znikają bardzo szybko - są bardziej kruche i jakoś po prostu smaczniejsze. Jak pisałam już 2 lata temu, nasz domowy przepis jest identycznym z tym podanym przez Maddy. W związku z powyższym istnieje możliwość, że zabraknie wegańskich słodyczy w święta, a na to już nie mogłam się zgodzić. Postanowiłam więc zrobić:
- przeżute i wyplute (przepis niżej)
- brzoskwiniowy sernik z tofu bez gotowania (przepis nadejdzie)
- super nadziany keks prawie bez ciasta
- muffinki kawowo-czekoladowe z Vegan Brunch
- ciastka czekoladowo-makowe, których z litości nie zamieszczę, bo choć są przepyszne to wyglądają jak hmm.... japoński symbol szczęścia:P Coś mi się wydaje, że nikt inny ich nie zje;)

Teraz już wiecie, dlaczego nic mi się nie chce.


Przeżute i wyplute to domowa nazwa lekkiego deseru z galaretki, który normalnie robi się z kolorowych kostek galaretkowych zalanych kremem z bitej śmietany i żelatyny. Wersja wegańska jest trochę bardziej zło9zona, bo choć kolorowe galaretki łatwo zrobić z soku i  sproszkowanego agaru (do dostania w Kuchniach Świata, sklepach ze zdrową żywnością i na allegro), to z kremową masą trudniej. Śmiem twierdzić, że moja wersja jest bliska ideału:

1) mała butelka (300 ml) soku pomarańczowego
płaska łyżeczka agaru


mała butelka (300 ml) soku z kiwi lub innego zielonego
płaska łyżeczka agaru



mała butelka (300 ml) soku porzeczkowego
2 łyżki cukru
płaska łyżeczka agaru

2) pół szklanki wiórków kokosowych
1/4 szklanki łuskanych, nieprażonych pestek słonecznika
cukier waniliowy
gorąca woda
pół szklanki mleka sojowego waniliowego lub innego białego i słodkiego (np bananowego)
łyżka oleju
2  łyżki cukru
czubata łyżeczka agaru


Zupełnie nielogicznie najpierw zajmiemy się składnikami z grupy 2, a to dlatego, że muszą odstać. Zalewamy wrzątkiem wiórki kokosowe z cukrem waniliowym tak, żeby je zakryć, ale nie pływały i ciepłą wodą słonecznik. Odstawiamy aż te pierwsze napuchną. Kiedy tak się stanie odlewamy wodę ze słonecznika, a wiórki wraz z ich waniliową wodą wrzucamy do blendera razem z resztą składników z grupy 2 OPRÓCZ agaru. Miksujemy na gładką, kremową masę, ew. dolewamy trochę mleka, żeby otrzymać w sumie pół litra płynu i odstawiamy żeby zgęstniało, można nawet na noc. W tym czasie zajmujemy się galaretkami.

Każdą z galaretek produkujemy w ten sam sposób i jeżeli zrobicie to w tej kolejności, jaką podałam, możecie nawet użyć jednego rondla. Sok odprowadzamy do wrzenia, bierzemy trzepaczkę, powoli wsypujemy agar cały czas trzepiąc, żeby na pewno dobrze się rozmieszał, zmniejszamy gaz, po wymieszaniu gotujemy jeszcze 2 minuty na małym ogniu po czym przelewamy na głęboki talerz, taki jak od zupy, wlewamy do rondla następny sok a ten zostawiamy do wystygnięcia co, o ile nie macie upałów w domu, powinno zająć maksymalnie godzinę nawet w pokojowej temperaturze - głównym urokiem agaru jest to, że ścina się w praktycznie każdych warunkach. Gotowe galaretki odkrawamy nożem od talerza i kroimy w kostkę dowolnej wielkości - jak ona będzie wyglądać zależy tylko od waszego perfekcjonizmu. Gotowe galaretki wrzucamy do tortownicy, mieszamy, żeby kolory nie były w pasach (chyba że tak ma być) i wstawiamy do lodówki, żeby tam sobie poczekały na spoiwo.

Wracamy do masy ze składników nr 2. Upewniamy się, czy po zgęstnieniu jest jej nadal pół litra i postępujemy tak jak z galaretkami: gotujemy w rondlu, mieszamy agar i zdejmujemy z ognia. Szybko przelewamy do naczynia, w którym ostygnie, mieszamy i odstawiamy na 10-15 minut ale nie dłużej, bo musimy masę tylko wystudzić i nie może się zacząć ścinać, bo jak zacznie to zaraz skończy. Wystudzoną do temperatury pokojowej masę polewamy zimne kostki w tortownicy, mieszamy, żeby białe było wszędzie, a nie tylko na górze i odstawiamy do ścięcia, około pół godziny. gotowe i pysznie lekkie.

Pozwolę sobie dodać zdjęcie jutro, zrobione w świetle dnia:)