Birchermuesli

Osobiście twierdzę, że to najlepszy wkład Szwajcarów w kuchnię świata:

Pół szklanki płatków, im więcej różnych tym lepiej (ja kupuję 5 zbóż, do dostania w marketach lub sklepach ze zdrową żywnością)
mały kubek słodkiego jogurtu (nie truskawkowego ani jagodowego - zobaczycie dlaczego)
średnie jabłko lub inne owoce w tej objętości (pół szklanki)
bakalie, wedle gustu (u mnie wiórki kokosowe, nie z powodu niechęci do rodzynków; po prostu ktoś je zjadł)

Płatki wsypujemy do miseczki i zalewamy wrzątkiem tak, żeby wody było mniej niż płatków (mają tylko napęcznieć i zmięknąć). Kroimy jabłko lub inne owoce w kostkę (można ze skórką). Do płatków wsypujemy bakalie i i mieszamy (jeżeli została tam woda to czekamy, aż wchłonie lub po prostu odlewamy), dodajemy jabłko i jogurt, z wierzchu posypujemy ziarnami sezamu lub czymś w tym stylu (ja użyłam płatków migdałowych).

Gotowe wygląda tak:



Teraz widzicie, że całość jest bardzo ładna, ale gdyby dodać jogurtu w kolorze czerwonym czy różowym, zrobiłaby się... hmm. Zostańmy przy tej wersji (mój był ananasowy, i muszę przyznać, że ananasowo-jabłkowo-migdałowo-kokosowe muesli jest 3 razy lepsze, niż bym mogła przypuszczać).

To jest moja wersja tego dania, tak, jak się nauczyłam robić w Szwajcarii, a są jeszcze bardziej czasochłonne wersje ortodoksyjne. Osobiście nie rozumiem, jak może istnieć "klasyczny przepis" na coś wymyślonego w XX wieku, na dodatek używającego jako podstawowych składników rzeczy, których również wcześniej się nie używało; jogurt odkryli dla świata badacze Bałkanów w latach 20. a idea płatków śniadaniowych powstała w połowie XIX wieku w umyśle Johna Grahama (tego od bułek grahamek), niestrudzenie poszukującego leku przeciwko masturbacji.

Smacznego.